WITAMY NA STRONIE
RZYMSKOKATOLICKIEJ PARAFII NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
W CHORZOWIE BATORYM
Transmisja Mszy świętych on-line z naszego kościoła
https://www.youtube.com/channel/UCLFqa-ExQo4rPy3DN04oaXg
(godziny transmisji zgodnie z wykazem intencji mszalnych w zakladce Aktualności)
W mroki Wielkiej Soboty wdzierają się przez obrzędy Wigilii Paschalnej i późnym wieczorem, przez uroczysty śpiew «Alleluja», radość i światło. Będzie to spotkanie w wierze z Chrystusem Zmartwychwstałym, a radość wielkanocna będzie trwała przez pięćdziesiąt kolejnych dni, aż do przyjścia Ducha Świętego. Ten, który został ukrzyżowany – zmartwychwstał! Wszystkie pytania i niepewności, wahania i obawy zostają rozwiane przez to objawienie – podkreślił Papież. – Zmartwychwstały daje nam pewność, że dobro zawsze zwycięża zło i życie zawsze zwycięża śmierć, a naszym celem nie jest schodzenie coraz niżej, od smutku do smutku, ale wstępowanie ku temu, co wysokie. Zmartwychwstanie Pana przynosi potwierdzenie, że On ma rację we wszystkim: obiecując nam życie poza śmiercią i przebaczenie naszych grzechów.
papież Franciszek
Podobni jesteśmy wędrowcom, idącym do Emaus.
Z ognia niegdysiejszej miłości, pozostaje, miotany wiatrem popiół.
Zostawiamy za sobą marzenia, ideały
To wszystko co się wierzyło i co miało sens.
Ból trawiący nas od wewnątrz ma na imię – rozczarowanie.
I właśnie wtedy, choć minęło może więcej (a może mniej) niż „trzy dni”
W tę ziemska podróż, teraz, wydaje się, już donikąd, przyłącza się Jezus.
Jakby nie z tego świata, a całkiem zwyczajny, zupełnie nierozpoznany.
Mówi o sobie i o Tobie, ale tak delikatnie, jakby było to o kimś innym.
Ta Droga, „Jezus – Nierozpoznawalny Nieznajomy”
Wpisują się w historię Twego zbawienia.
Jeszcze teraz nie wiesz, jeszcze nie rozumiesz,
Choć pewny jesteś swoich racji, których kurczowo się trzymasz
Masz zresztą ku temu prawo – widziałeś na własne oczy śmierć…
Cud staje się powoli, jak wschód słońca przeważnie przespany,
Ale już nic nie jest jak dawniej, bo ON ŻYJE,
A z Nim i Ty przekroczysz „Niewypowiadalne”
Życzę ci z całego serca zmartwychwstania tego wszystkiego
Co może umarło
Zmartwychwstania miłości do drugiego człowieka
Zmartwychwstania wiary w swoje ideały
Zmartwychwstania nadziei, na to, co po ludzku niemożliwe.
ks. Maciej, ks. Mirek, ks. Krzysztof
Kochani Parafianie i Dobrodzieje
Bardzo dziękuję Wam za okazywaną dotąd życzliwość, która wyraża się również przez fakt Waszej bardzo szczodrej ofiarności na potrzeby utrzymania naszej świątyni.
Modernizacja kotłowni z węglowej na gazową, mimo obaw, czy nie będzie dużo droższa w utrzymaniu, okazała się po pełnym sezonie inwestycją trafioną. Oprócz korzyści związanych z tym, że obecny piec gazowy jest bezobsługowy, nie trzeba wywozić popiołu, to rachunki za gaz nie przekroczyły kwoty, którą musieliśmy zapłacić za zakup eco-groszku.
Ciągle martwi mnie sprawa zegara, który po kolejnym zatarciu się mechanizmu wskazówek obecnie jest w naprawie. Wykonawca, Firma Rduch deklaruje, że tym razem będzie już dobrze.
Wszystkie wcześniejsze inwestycje są spłacone i rozpoczęliśmy ten rok z niewielkimi oszczędnościami. Jestem księdzem, więc na większości spraw budowlano-materialnych się nie znam. Poprosiłem więc, aby o dalszych działaniach w tym zakresie wypowiedzieli się i zadecydowali gremialnie nasi Parafianie, którzy mają lepsze kompetencje niż ja, a na dodatek są na co dzień bardzo zaangażowani w naszą Parafię. Wiadomo, że takich osób jest dużo więcej, i bardzo bym nie chciał, aby ktokolwiek poczuł się pominięty, dlatego cały czas jestem otwarty na uwagi i propozycje.
Chciałem wyznaczyć najważniejsze cele na czas ok. dwóch lat. Tematów jest jeszcze więcej, ale od czegoś trzeba zacząć. Uznaliśmy, że priorytetową sprawą jest możliwość skorzystania z toalety – to często jest problem zwłaszcza przy okazji ślubów, pogrzebów, katechez dla narzeczonych i innych zajęciach w salce. Mam nadzieję, że niebawem do nich wrócimy.
Druga sprawą jest wilgoć ścian w kościele, co skutkuje odpadaniem tynku. Widać to zwłaszcza przy konfesjonałach. Po konsultacjach z różnymi osobami jednogłośnie podawano przyczynę, że cokół wokół zewnętrznych ścian kościoła wykonany ze styropianu zatrzymuje wodę na ścianach. Walor estetyczny cokołu uległ zniszczeniu i nie ma sensu dalej go utrzymywać. Samo zdjęcie cokołu nie będzie kosztowne, ale estetyczne wykończenie ścian - tak.
Kolejnymi pracami w zależności od możliwości finansowych będą: wymiana okien w wieży kościelnej, malowanie kaplic Bożego Miłosierdzia i Chrzcielnicy, uzupełnienie krzewów wokół kościoła, malowanie klatki schodowej do salki i zakrystii, renowacja parkanu wokół kościoła.
Jest jeszcze jeden trudny i kosztowny temat: a mianowicie schody główne i podjazd dla wózków. Schody nie spełniają norm BHP – mają różną wysokość. Bogu dzięki nikomu się dotąd nic nie stało, ale gdyby ktoś np. skręcił kostkę to ubezpieczenie tego nie pokryje.
Prac pewnie nigdy nie zabraknie. Te wydają się priorytetowe. Zdaję sobie sprawę, że jest wiele innych ważnych spraw, jak na przykład: padła również propozycja monitoringu zewnętrznego, dokończenie prac na strychu kościoła związanych z ocieplenie dachu. Mam nadzieję, że sukcesywnie będziemy mogli upiększać nasz kościół i dbać o jego dobrą kondycję budowlaną.
Jeszcze raz bardzo dziękuję za Waszą miłość do Boga i Kościoła.
Rada finansowa zebrała się 4 marca br., w składzie: Małgorzata Piechoczek, Marek Krawczyk, Janusz Bocianowski, Wojciech Biedacha, Damian Wieczorek,
ks. Krzysztof Tomalik.
Komisja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przypomina, że chociaż główną formą przyjmowania Komunii w Polsce jest Komunia do ust, to jednak „nie oznacza to, że inne zatwierdzone przez Kościół formy miałyby być same z siebie niegodne, niewłaściwe, złe lub grzeszne”.
W związku z zapytaniem o publiczne inicjatywy krytyczne wobec Komunii św. na rękę, przypominamy, że chociaż główną formą przyjmowania Komunii w Polsce jest Komunia do ust (Wskazania KEP z 2005 r. nr 40), to jednak nie oznacza to, że inne zatwierdzone przez Kościół formy miałyby być same z siebie niegodne, niewłaściwe, złe lub grzeszne, jeśli spełnia się warunki stawiane w tej kwestii przez prawo liturgiczne.
Niewłaściwe i krzywdzące wiernych jest twierdzenie, że przyjmowanie Komunii św. na rękę, jest brakiem szacunku wobec Najświętszego Sakramentu. Podobnie niesprawiedliwe jest ukazywanie osób przyjmujących Komunię św. na rękę jako tych, którzy „winni są Ciała i Krwi Pańskiej”, z założeniem, że czynią to bez uszanowania, którego domaga się św. Paweł w 1 Liście do Koryntian. Co prawda Sobór Trydencki używa tego fragmentu na przypomnienie o godnym i pełnym czci przyjmowaniu Ciała Pańskiego, ale nadaje mu również wymiar duchowy, ukazując że niegodnym jest przyjmowanie Komunii w grzechu (Dekr. o Euch., sesja 13: 1/A, r. 7). Dodajmy, że słowo „niegodne” oznacza to, czego się nie godzi czynić, a tymczasem Kościół w swoim prawie uznaje za „godny” zarówno jeden, jak i drugi sposób przyjmowania Komunii. Potępiając jeden z godziwych sposobów przyjmowania Komunii św., wprowadza się nieład i podział w rodzinie Kościoła.
Nie można też stwierdzić, iż Komunia św. na rękę jest sama z siebie profanacją. W ten sposób zarzucałoby się Stolicy Apostolskiej, która dopuszcza Komunię na rękę, że akceptuje profanację (por. Mszał Rzymski, OWMR 161, rzymska instrukcja Redemptionis Sacramentum nr 92). Tymczasem faktyczna profanacja Eucharystii to czyn „mający znamiona dobrowolnej i poważnej pogardy okazywanej świętym postaciom” (instr. Redemptionis Sacramentum 107, por. KPK kan. 1367). Nie można więc zarzucać profanowania Eucharystii osobom, które z różnych powodów pragną przyjąć z wiarą i czcią Komunię św. na rękę, zwłaszcza w okresie pandemii.
Przypominamy także wszystkim szafarzom Komunii, zwyczajnym i nadzwyczajnym, że są oni zobowiązani do przestrzegania prawa liturgicznego, które stanowi, że kiedy nie ma niebezpieczeństwa profanacji, nie można ani zmuszać, ani zabraniać Komunii w jednej czy drugiej formie (por. Redempt. Sacr. nr 12). Szafarze nie mogą twierdzić, że samo udzielenie Komunii na rękę stanowi niebezpieczeństwo profanacji, jeśli wierny z wiarą i szacunkiem prosi o tę formę Komunii. Prawo oceniania i zmieniania praktyki liturgicznej należy do Stolicy Apostolskiej i dopóki ona uznaje Komunię na rękę za godziwy sposób udzielania wiernym Ciała Pańskiego, nikt nie powinien tego sposobu potępiać. Kto zaś to czyni, wprowadza nieład i podział w rodzinie Kościoła. Może się natomiast zdarzyć, że w okresach nadzwyczajnych, jak np. trwająca epidemia, biskupi na swoim terenie tymczasowo zawężą obowiązujące prawo (por. List kard. Saraha z 3 września br.), czemu należy być zawsze posłusznym, aby zachować w Kościele pokój, o który modlimy się we Mszy przed samą Komunią.
Niech szafarze udzielający Komunii na rękę poczuwają się do szczególnie wielkiej dbałości o cześć wobec Najśw. Sakramentu, zwracając uwagę na to, aby przy Komunii nie dopuścić do gubienia okruszyn Hostii. W tym celu powinni dbać o jakość stosowanych do Mszy hostii, z wielką uwagą dbając o to, aby się nie kruszyły i nie pozostawiały na dłoniach wiernych okruszyn. Warto też przypomnieć za Mszałem, że „ilekroć przylgnie do palców jakaś cząstka Hostii, zwłaszcza po łamaniu Chleba i Komunii wiernych, kapłan powinien otrzeć palce nad pateną, a jeśli to konieczne, obmyć je. Ma również zebrać cząstki znajdujące się poza pateną” (OWMR 278). Kongregacja ds. Nauki Wiary w 1972 r. wyjaśniła, że „zasadniczo otarcie palców nad pateną powinno wystarczyć. Ale mogą się zdarzyć i takie przypadki, w których konieczna jest ablucja palców, jeśli np. wyraźnie widoczne partykuły pozostaną przyklejone do palców z powodu pocenia się” (dekl. De fragmentis eucharisticis). Jeśli kapłani są zobowiązani do sprawdzenia, czy na dłoniach nie pozostały okruszyny Hostii (OWMR 278), podobnie powinni postępować wierni. Dlatego ci, którzy z uzasadnionych powodów proszą o Komunię na rękę, zaraz po spożyciu Ciała Pańskiego powinni uważnie obejrzeć dłonie oraz zebrać i spożyć ze czcią każdą widoczną okruszynę, która mogła oderwać się od Hostii.
Bp Adam Bałabuch
Przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Konferencji Episkopatu Polski
Warszawa, 3 października 2020 r.
PRZYGOTOWANIE DO MAŁŻEŃSTWA
W DEKANACIE CHORZÓW BATORY
Parafia Dobrego Pasterza Chorzów Batory ul. Skrajna 2a – kościół parafialny godz. 19.00
1.03.2021
2.03.2021
8.03.2021
9.03.2021
Parafia Św. Antoniego z Padwy ul. Kopernika 1 – dom katechetyczny godz. 19.00
16.03.2021
17.03.2021
23.03.2021
24.03.2021
Parafia Św. Franciszka Chorzów – Klimzowiec ul. Franciszkańska 1 – kaplica Św. Antoniego godz. 19.00
7.06.2021
8.06.2021
9.06.2021
10.06.2021
Parafia NSPJ Chorzów Batory ul. Długa 32 – salki parafialne godz. 19.00
27.09.2021
28.09.2021
29.09.2021
30.09.2021
- nie jest wymagane wcześniejsze zgłoszenie swojego udziału
Parafia Wniebowzięcia NMP Chorzów Batory ul. Farna 3 – dom katechetyczny godz. 16.30
20.03.2021
26.06.2021
25.09.2021
ZAPISY: www.narzeczenikatowicka.pl
Dane z powyższego formularza będą przetwarzane przez naszą firmę jedynie w celu odpowiedzi na kontakt w okresie niezbędnym na procedowanie przekazanej sprawy. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do przetworzenia zapytania. Każda osoba posiada prawo dostępu do swoich danych, ich sprostowania i usunięcia oraz prawo do wniesienia sprzeciwu wobec niewłaściwego przetwarzania. W przypadku niezgodnego z prawem przetwarzania każdy posiada prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego. Administratorem danych osobowych jest Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa, siedziba: Chorzów, Długa 32.
